Prairie heeft nieuwe vriendjes gemaakt in Yvoir. Hij heeft lekker met ze in de wei gespeeld.
Pelgrimeren met een ezel
Auteur: Carmen Coolen
Hmm, eco ijs van Jesus: op de foto van geitenmelk en cacao. En een recyclebaar bakje. ?
Dans le ciel
Vandaag is een prachtige dag. Niet omdat het weer zo mooi is, maar ik blijf vandaag in het authentieke Yvoir.
Van Namen naar Yvoir
Van Namen naar Yvoir liepen we gisteren. We vertrokken pas laat, zodat we na de ergste regen konden stappen (Belgisch voor 'wandelen').
Water voor de ezel vragen
Gisteren was een warme dag, gemiddeld zo'n 30 graden. Onderweg probeerde ik mijn Frans wat bij te spijkeren met behulp van Google Translate.
Prairie sur la Meuse
Ravel 2: Ligne 142
Prairie en ik zijn in Namen gearriveerd via Ravel 2, Ligne 142. In 1867 begon de aanleg van spoorlijn 142: van Namen naar Hoegaarden (of net andersom). Om geleidelijk de Hespengouwse hoogvlakte te beklimmen met maximaal 2,5%. Het spoor werd in 1984 weggehaald en is nu bedoeld voor langzaam verkeer. De weg is 45 kilometer lang.
Éghezée, overnachten in het voormalige treinstation
We hadden een rustdag in Hoegaarden en daar een gezellige feestavond met alle buren van Carla en Wim. Die alles voor mij uit de kast haalden: Nederlandstalige muziek (waar ik natuurlijk erg blij mee was :p), Hoegaards gebak, een serenade met de accordeon en de Wals.
Ontmoeten en afscheid nemen
Ik merk dat ik wat meer heimwee krijg en elke keer op zoek moeten naar een nieuwe overnachtingsplaats daar zie ik steeds meer tegenop. Vooral als je het ergens zo naar je zin hebt. Gisteren had ik dan ook veel moeite om bij Staf en Marthe weg te gaan.
Hoegaarden
Vandaag werden we wakker in Hoegaarden. Een mooi dorp net aan de grens van Vlaanderen en Wallonië. Bij Carla en Wim.
Genieten van de lamskoteletten bij Staf en Marthe
Lammetje flessen met Prairie
Spelen met Jim
Meensel-Kiezegem
Door het prachtige heuvelgebied zijn we naar Meensel-Kiezegem getrokken. Naar de broer van Mannu en zijn vrouw. Ook weer geweldige mensen, Staf en Marthe. Met veeeel humor en veeeel lekker eten.
‘Zoals de bloesems in de lente zich een weg banen door het dorre hout, zo komen de bedevaarders in de meimaand van overal de ruiker van hun geloof, hun lief en hun leed aanbieden aan Maria.’ – pastoor Luc Van Hilst
Basiliek van Scherpenheuvel
Prairie in de wei van de pastoor.
Dag 7: Scherpenheuvel
Vandaag hebben we maarliefst vijf kilometer gelopen. Het zou namelijk al vroeg gaan onweren en voor mij was een keer die ellende even voldoende.
Een kaarsje voor jou
Vandaag stak ik een kaars aan voor hen die het nodig hebben ???
Camino daagt mij uit
Mijn vertrek bij familie Dox was zonnig, maar er werd onweer voorspeld aan het einde van de dag. We hadden (voor ons) een flink stuk van twintig kilometer af te leggen:
Gezegend ben jij
Gezegend ben ik, dat ik zoveel bijzondere mensen ontmoet van wie ik mag leren en die ik mag inspireren. Gezegend ben ik, dat zij zich stuk voor stuk openstellen en de tijd nemen om met mij in contact te komen. Want het Ik ontplooit zich alleen door de gratie van een ander.