Vandaag is Prairie niet fit genoeg om te lopen. Vanochtend werd hij wakker in het dorpje Cluis, met pijn aan zijn voorbeen en diarree.

De laatste dagen hebben we steeds met dezelfde groep pelgrims overnacht in zogenaamde 'Accueil des Pèlerins'. Prairie kan er echt van genieten om met een groep mensen te verblijven.

Zo'n 10 kilometer na Nevers mogen we een cadeau in ontvangst nemen: een vriendelijke man in een Audi stopt en vraagt ons waar we die nacht slapen. Hij heeft namelijk een B&B, La Metaire Ferree, zo'n 15 kilometer verderop in Langeron. Hij nodigt ons uit: er is een mooie kamer met badkamer, plek voor Prairie met andere dieren en hooi en een zwembad. Gratis.

Nevers. Geen grote plaats, maar toch voel ik me niet op mijn gemak tussen het drukkere verkeer en de mensen uit de stad. Gelukkig heb ik wel de interessantste pelgrim tot nu toe mogen ontmoeten: Matthias Albrecht.

Het is heel bijzonder dat we in drie maanden tijd, in twee geheel verschillende werelden hebben geleefd en nu weer in een nieuwe zijn beland: vanaf Nederland naar Vezelay, in Vezelay en het pelgrimeren na Vezelay.

Vannacht hebben we voor het eerst in een hotel geslapen sinds ons vertrek. In Corbigny. Om na drie maanden weer een tv aan te hebben is een beetje gek. Maar voor een keer hebben we er wel van kunnen genieten: en sinds enige tijd ook goed geslapen.

Dineren in het warme avondzonnetje bij L’Esprit du Chemin; een relatief nieuwe locatie waar je als pelgrim even kan opladen. Met collega pelgrims uit Holland, Duitsland en Zwitserland. Prairie in een mooie wei vol luzerne.

Met het gekletter van vallende koeienvlaaien, een hoop geloei en regen op het dak, werden we de dag na ons vertrek al vroeg wakker in een koeienstal. Met toch wel een dip door het achterlaten van ons ‘thuis’.

Op 22 juli wordt Maria van Magdalena herdacht. Omdat haar relieken in de crypte van basiliek Sainte-Marie-Madeleine worden bewaakt, is dit een bijzondere dag voor Vézelay. Tevens de dag van de schorpioen: Mont Scorpion, constellation en Maria. Met een ‘fort’ energie.

Elke middag brengen Prairie en ik zo’n vijf uur met elkaar door: wandelen en grazen. En in de avond onder het genot van een heldere sterrenhemel, en pas ook nog de vurige volle maan, maken we ook altijd een mooie promenade van twee uur voor het slapengaan. 

Hier wordt geen tv gekeken en geen radio geluisterd. Daarvoor in de plaatst maken we muziek, hebben we gesprekken over het universum, genieten we van de natuur of doen we simpelweg niks anders dan wijn drinken.