Vermoeid wachtend in een parkje tot een refuge opengaat, waar Prairie zeer waarschijnlijk niet terecht kan. Een man en vrouw met twee kleine kinderen nodigen ons uit om bij hun te slapen.
Ze onderverhuren het huis naast hun waardoor ze een klein basisinkomen hebben, verder boeren ze voor eigen consumptie. Ze hebben alle soorten dieren waar ze van leven. Ook geiten: voor de eerste keer in vier maanden heb ik daar weer die heerlijke rauwe, biologische geitenmelk mogen drinken. En het overheerlijke haantje. Zonder twijfel deelden ze al hun kostbare voedsel met ons.
Hun kijk op het grootbrengen van hun kinderen in onze maatschappij was heel interessant om te beleven. Ze eten en drinken alleen het beste biologische voedsel dat meestal uit eigen tuin komt, ze krijgen geen vaccinaties (hun dieren overigens ook niet), spelen eigenlijk altijd buiten en een telefoon rondom de kinderen is niet toegestaan vanwege de uitstraling. Er wordt veel tijd met hun besteed en dat merk je aan alles. Er wordt de gehele dag gewerkt, maar wel zonder enige vorm van stress.
Zo werd Prairie wakker in een weide vol gras en Lisa en ik op het balkon tussen ander soort gras. Lisa op een matras en ik in een hangmat met een kat in mijn armen, met de opgaande zon in ons gezicht.
