Een rustdag kwam voor ons goed uit. Even alles bijwerken en genieten van het fijne gezelschap.
Prairie zijn hoeven heb ik bijgevijld, ik heb zijn lijf gewassen met koud water en zijn benen met betadineshampoo, hij heeft goed bijgegeten, zijn rust gehad in het gezelschap van enkele paarden en ons, zijn pakzadel bijgesteld, mijn hele was gedaan, zelf ook goed bijgegeten en mezelf natuurlijk ook goed in de douche onderhanden genomen met echte shampoo en zelfs een haarmaskertje. En als finishing touch een spray met het parfum Opium van Yves Sait Lorant, dezelfde als mijn mama heeft. Genieten!
In de ochtend haalden we met de tractor het kruidige hooi naar binnen en verzorgden we de paarden en Prairie. Later reden we naar Troyes om een vliegendeken (yes!!) te kopen. Uiteindelijk bleek deze wat groot, maar ik heb hem met oma’s ijzergaren wat kleiner gemaakt. In Chaource, waar de lekkere kaas vandaan komt, hebben we de kerk bezocht met een prachtig beeldhouwwerk in de kelder, ramen met glas in lood, houten beelden uit de 16e eeuw en een orgel dat mensen van ver komen bezoeken om te luisteren naar de bijzondere klank.
Ik heb het weer ontzettend fijn gehad bij deze mensen. De positiviteit van ‘Miss Sourire’, Fabienne, en de filosofische gesprekken met Jacques, hebben me veel nieuwe kracht gegeven. Ze waren zo blij met mijn komst, ze voelden zich echt vereerd. Prairie en ik hebben ons ook ontzettend welkom gevoeld.
Alleen maar heel veel liefde! (en altijd supergezellig als er een stukje mee wordt gelopen, dat maakt het loslaten wat makkelijker)
Ohja! Fabienne kan heerlijk koken. Een van haar toetjes die ze zelf bedacht heeft is echt een aanrader: de extra goede smaak kan ook komen door het fijne gezelschap of het uitzicht op de paarden en Prairie tijdens het eten. Hieronder in ieder geval het recept.
Fabienne’s abrikozendessert (uit de oven)
– Bodem van bladerdeeg;
– Vullig van notenpraline, eieren en suiker;
– Topping van verse abrikozen.
Bon appétit!
